O książce: 2011 / "W przedstawionej Czytelnikom książce rozpoczynam moją opowieść o cesarzach od Pawła, gdyż ten władca rozpoczął stulecie, które było ostatni dla dynastii Romanowów i który na wszystkich etapach swego istnienia nosił piętno śmierci. Monarchia petersburska, tak wielka i złożona, upadła dziesięć lat temu, oczywiście, nie przez przypadek: na jej upadek złożyły się różnorodne warunki; – gospodarczy, społeczny i polityczny. Zadaniem socjologów jest ujawnienie poprzez beznamiętną analizę tych wewnętrznych wrzodów, które stały się śmiertelne dla imperium. Moje zadanie było inne. Chciałem namalować portrety pięciu królów, którzy poprzez grę sił historycznych stali w centrum wydarzeń przygotowujących upadek starego porządku. Inni zwolennicy tego starego porządku wyobrażali sobie, że bronią carskiej autokracji i przeciwstawiali tę ideę egalitarnej demokracji. W rzeczywistości w okresie petersburskim w historii Rosji nie było autokracji. Sami królowie byli zabawkami w rękach klas rządzących. A romantycy nie powinni na próżno oddawać się marzeniom o „synostwie” ludu i „ojcu-królu”“…»